ผมได้อ่าน autocar เล่มล่าสุดประจำเดือน สิงหาคม 2009 ได้อ่าน editor talk หรือบทบรรณาธิการ นอกจากนั้นผมยังได้อ่านบทวิจารณ์รถ Mercedes Benz ของอาจารย์ ได้เห็นอาจารย์แสดงความรู้สึกบางอย่าง และผมก็ใช้ปัญญาอันต่ำต้อยของผมวิเคราะห์สิ่งที่อาจารย์ได้แสดงออกผ่านตัวหนังสือ แล้วก็เข้าใจอาจารย์มากขึ้นครับ

ในบทบรรณาธิการ จับใจความได้คร่าวๆว่า รูปแบบการทำหนังสือของอาจารย์ ไม่ได้เน้นเพื่อแข่งกับหนังสือเล่มอื่นๆในวงการเดียวกัน ไม่หาญกล้าไปป่าวประกาศเรื่องยอดขาย ที่มักอ้างกันลอยๆว่า ขายดีที่สุดบ้าง ยอดขายอันดับหนึ่งบ้าง แต่อาจารย์กำลังบอกว่า หนังสือที่ทำขึ้นเพื่อคนรักในเรื่องรถยนต์ แม้จะมิได้เจาะจงว่าต้องเป็นคนที่อยู่วงการรถยนต์เท่านั้น แต่เป็นคนที่ชอบและรักเรื่องรถยนต์ ถ้าจะว่าไปให้เข้ากับยุคสมัย ก็พอจะบอกได้ว่า อาจารย์ทำหนังสือ แบบพอเพียง คือทำให้ดีที่สุด และตั้งใจทำเพื่อสื่อถึงกลุ่มที่มีความชอบเหมือนกัน

พอมาอ่านบทวิจารณ์รถยนต์ เข้าใจว่าเป็น MB รุ่น long-wheel base ซึ่งผมเองก็ชอบรถรุ่นนี้มากครับ (ถ้าชาติพอจะมีโอกาสก็ขอลองขับรอบกรุงเทพฯสักรอบ) อาจารย์เกริ่นนำก่อนเข้าสู่การวิเคราะห์วิจารณ์ว่า เคยเข้าๆ- ออกๆ วงการนี้อยู่หลายครั้งหลายหน แต่สุดท้ายก็ทนความเย้ายวนของ เสียงเครื่องยนต์ และกลิ่นท่อไอเสียไม่ไหว แต่ประโยคสำคัญน่าจะอยู่ที่คำว่า " ถ้าหากออกไปในครั้งนี้ คงจะไม่หวนกลับมาวงการนี้อีกตลอดกาล" ซึ่งผมเข้าใจว่าอาจารย์เหนื่อยล้า และถึงกับเหนื่อยหน่าย ในการที่ต้องทำหน้าที่ในแบบของอาจารย์ ซึ่งบางครั้งต้องขัดแย้งกับกลุ่มผลประโยชน์บางกลุ่ม บางคราวต้องรับฟังคำวิพากษ์วิจารณ์จากคนในวงการเดียวกัน แต่สิ่งที่อาจารย์ปฏิบัติตลอดมาคือ การให้ความรู้ในส่วนที่อาจารย์ถนัดและเป็นอาชีพ โดยที่อาจารย์ทำหน้าที่ของตนเองอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ สมกับความที่อาจารย์มีเลือดของความเป็น "ครู" อยู่ในตัว เป็นครู ที่ไม่ทำนาบนหลังลูกศิษย์ (ผู้อ่าน,แฟนรายการวิทยุ และคนที่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องรถยนต์) อาจารย์ให้คำแนะนำที่ถูกต้องสำหรับคนบางคน แต่อาจไม่ถูกใจใครหลายคน หากวันนี้จะกล่าวว่าอาจารย์คือ กูรู (Guru) ด้านรถยนต์ ก็คงไม่ผิดแต่ประการใด เพราะกูรู นี้น่าจะมีความหมายเดียวกับคำว่า คุรุ ที่แปลว่า ผู้รู้ ,ผู้เป็นนักปราชญ์ และผมเชื่อว่า ลูกศิษย์หลายคนมีความเป็นห่วง กูรู ท่านนี้อย่างยิ่ง

ขอให้หายไวๆครับ  รักษาสุขภาพนะครับ

หายไวๆนะครับ

คิดถึงคุณลุงจังเลยค่ะ

มาเชียงใหม่บ้างไหมคะ อย่าลืมส่งข่าวนะคะ

จะพาไปทานข้าวค่ะ

รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

ขอให้อาจารย์ อายุยืด หมื่น ๆ ปีครับ

ขอให้อาจารย์รักษาสุขภาพนะครับ จะได้มีเวลาแวะมาที่เว็ปบ่อยๆครับ

ขอให้หายไวๆครับอาจารย์

๑. รักษาสุขภาพด้วย .... ป่วยต้องพักทั้งร่างกายและจิตใจ ทำงานได้แต่อย่าโหม

๒. พวกผม(มันเป็นเจ้าชีวิตคนทั้งบ้าน) เชื่อคุณพัฒนเดชฯ เรื่องกระเทียมไทยหอมกว่า

(งงมันเหมือนกัน ... ฟังจากตื่นตามตะวันตอนหกโมงเช้า) พาลไปเรื่องมิวเจ็ดเฉยเลย .. มัน

ว่าจะเอามิวเจ็ด กระเทียมกับซื้อรถงงไหมครับว่าเกี่ยวกันยังไง?

๓. วันหนึ่งเคยโทรศัพท์เข้ารายการตื่นตามตะวัน ดูเหมือนจะเป็นลูกชายคุณพัฒนเดชฯ มา

ช่วยตอบคำถามให้ ......ตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นพัฒนเดชจูเนียร์ (เออ .. ทำไมเสียงหนุ่มขึ้น

วะ ?! นึกขึ้นได้ไม่ใช่นี่หว่า...ไม่มีเสียงหัวเราะ .....) ดีใจมากเพราะตั้งแต่ฟังรายการมาไม่เคย

โทร.ติด.....พอติดดันเป็นจูเนียร์อีก .... แต่ก็แนวเดียวกันกับพ่อคือเน้นปลอดภัยก่อนและเสีย

ตังค์ให้น้อยที่สุดไว้ก่อน .... โอเคใช้ได้

๔. ถ้าพื้นที่นี้เป็นสาธารณประโยชน์ได้อย่างที่ตั้งใจไว้ .... ผมเป็นผู้ได้รับประโยชน์ด้วยผู้หนึ่ง

ยินดีรับผิดชอบร่วมในค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น เคเบิ้ลทีวียังจ่ายตังค์กันได้เลย บีบีซีก็รับเงินบริจาค

ตรงจากผู้ฟังได้ เว็บนี้จะฟรีไปเรื่อยคงไม่ไหว ขอออกความเห็นให้หาผู้อุปถัมภ์รายการออก

ตังค์ลงขันรายใหญ่อย่างรายการโทรทัศน์บ้านเราได้ไหม? คนตั้งคำถามจะได้ออกตังค์น้อย

หน่อย ....

ชัดเจนเลยครับ ขอให้อาจารย์รักษาสุขภาพด้วยนะครับ