ที่บ้านทั้งคุณป้า คุณอา หรือน้องชายผมก็เจ็บหนักไปหลายคนครับ คุณป้าผมเจ้าของ รร.อนุบาลฝั่งตรงข้าม ม.เกษตร.ถ้าบอกคนก็จะทราบดีว่า อนุบาลอะไร ท่านก็เจ็บเพราะหุ้น ผมก็เคยไปนั่งดูหรือไปส่งท่านนั่งดูหุ้น ส่วนน้องชายก็เจ็บหนัก หลุดล้มละลายมาได้ก็ยังดี แต่ก็หมดตัว ทุกวันนี้ทำอะไรก็ต้องระวัง คิดให้รอบคอบ เงินถ้ามันอยู่กับตัวเองมันก็มั่นใจเดี๋ยวนี้เข็ดไม่อยากให้ใครมาหยิบยืม เพราะผมกับภรรยาโดนมา แม้แต่พี่น้องก็ต้องแข็งใจ พยายามไม่สร้างหนี้สิน ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับเพียงอยากจะสื่อให้คนที่ยังไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้ได้ตระหนักไว้ ทุกอย่างไม่มีอะไรแน่นอน พยายามอย่าสร้างหนี้สินหรืออยากมีอยากได้เกินตัว บางคนต้องเจอกับตัวเอง เด็กสมัยนี้ภาระเยอะครับ ใช้ของฟุ่มเฟือย เกินตัวถ้ามีรายได้เยอะหรือรวยก็อีกเรื่อง อย่างเช่นซื้อรถมา 1 คัน มันไม่ใช่ว่าแค่ค่าผ่อนต่อเดือน มันมีค่าใช้จ่ายที่ตามมาอีกมากมายนัก เช่น ค่าผ่อน ค่าน้ำมัน ค่าเปลี่ยนถ่ายต่างๆ ค่าประกันที่ต้องสำรองไว้ หรือค่าจอดรถ ฯลฯ

 FIN1 - สมัยรุ่งเรืองสรุปรายงานการประชุมมาพร้อมไดอารี หนังอย่างดี เล่มใหญ่
 ไฟแนนซ์แบงค์เปิด BIBF เอาเงินฝรั่งมาใช้ ปล่อยกู้กินส่วนต่าง พอช็อต ขาดเงินดอลล่าร์ไปชำระหนี้ก็พินาศ BOT สมัยนั้นก็ป้องกันค่าเงินจนหมดคลัง 
 
ตอนนั้นผมยังเด็กครับ แต่ครอบครัวก็โดนไปหลายเหมือนกัน 
 

จำได้ว่าไปส่งพ่อที่สนามบินในจังหวัดลำปาง วันอาทิตย์หนึ่งในปี 40  รถของบ้านเราเป็นรถที่วิ่งอยู่คันเดียวในถนนของทั้งจังหวัด สายกลาง หอนาฬิกา ตลาดอัศวิน เงียบมาก ราวกับเมืองร้าง 

เด็กรุ่นใหม่ๆที่เล่นหุ้นสมัยนี้ยังไม่เคยเห็นความทุกข์อยากแบบนั้น ก็ยังประมาทอยู่ ผมถือว่าโชคดีมากๆ ที่ยังมีส่วนหนึ่งของชีวิตผ่านช่วงเวลานั้น

 เรียน  คุณชาญชัย  ...ผมโดนหนักกว่ามั้งครับ   ผมถือหุ้น เอกธนกิจ  ของคุณปิ่น  ร่วม ๆสามล้านบาท  และแล้วก็เหลือเป็นเศษกระดาษ...แต่ผมไม่โทษเขานะ  มันเป็นโดมิโน   เพียงแต่ผมสอบถามว่ามีปัญหาใช่ไหม?  มาร์เก็ตติ้ง  บอก  ไม่มีปัญหา  ไฟแนนซ์ใหญ่ที่สุดนะครับ....แต่สุดท้ายก็ไม่เหลือ  แม้แต่  จีเอฟ  ของ ท่าน รมต. ณรงค์ชัย  ก็ไม่เหลือ....ทำอย่างไรผมก็ไม่ลืมความโหดร้ายครั้งนั้นครับ

สุดยอดครับคุณสงคราม...คนที่ยังไม่เคยอยู่ในเหตุการณ์ฟองสบู่สมัยนั้น คงยังนึกไม่ออกผมเองก็โดนมาแล้วโดนโกงไปไม่น้อย ก็เพราะความสงสาร ทั้งเงินสด ทั้งค้ำประกัน หมดกัน ทุกวันนี้พยายามไม่เป็นหนี้ แต่ก็นะกิเลสอยากมีอยากได้ของคนมันไม่สิ้นสุดหรอกแต่จะหักห้ามใจได้แค่ไหน ถ้าคนข้างกายไม่ฉุดรั้งผมก็คงหาเรื่องซื้อรถอีก ทั้งๆที่ใช้อยู่คนเดียวบางคันก็จอดนิ่งใช้แค่อาทิตย์ละครั้ง ฉนั้นใครได้อ่านหรือคำแนะนำจากคุณ สงคราม ก็จงคิดตามนะครับ

 1.   ใช่  แค่เปิดกระโปรง  ได้กลิ่นแล้วครับ  ส่วนขั้นตอนที่คุณตรวจสอบด้วยน้ำสบู่ ถูกครับ...  แต่บอกตรง ๆ  แค่ก้มหน้าไปในตำแหน่งข้อต่อต่าง ๆ ก็รู้แล้วครับ  ส่วน  น้ำสบู่นั้น  หาตำแหน่งที่แน่นอน...

 -  ท่อแรงดันสูง  หากไม่มีอะไรไปกระทบกระทั่งกับมัน  ไม่เสียหายหรอกครับ  และทองแดง ผุกร่อนยากมาก  อยากจะเปลี่ยน  ก็หลังจากสิบปีไปแล้ว

 -   ชุดแรงดันต่ำ  ให้ใช้มือสัมผัส  หากแข็งกระด้าง  นั่นคือหมดอายุ   ระยะเวลาประมาณ สองปี  สมควรเปลี่ยน  ปีเดียวไม่คุ้ม   ยกเว้นท่อเวคกั้ม  ส่วนมากจะขาดเร็วแถว ๆขั้วเสียบ   หัวฉีดธรรมดา  ใช้ประมาณ หนึ่งแสนโล....เปลี่ยนหรือซ่อม...

  2.   ก็คงมีบ้าง แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งก็ลงไปต่อไม่ไหว  สถานการณ์มือสองและมือหนึ่ง (รวมถึงภาวะเศรษฐกิจ) ยังคงเดิม  คือเดินถอยหลัง  หยุดดูอาการ  แล้วถอยต่อไป  เป็นช่วง ๆ    เมื่อวงจรเดินถอยหลัง  ยากที่จะหยุดครับ  

     ภาวะนี้จะหมุนกลับได้เมื่อรากหญ้าฟื้นตัวเท่านั้น  หากเขายังยากเข็ญ  ก็จะเริ่มดึงชนชั้นสูงขึ้น  ค่อย ๆ จมตามไป   ตามลำดับ  จนถึง ภาครัฐนั่นแหละ

     คุณดูรัฐบาลก็แล้วกัน  ทำอะไรได้บ้าง...การลงทุนชะงัก   มีแต่โครงการจะจ่ายเงินออก แต่ไม่มีเงินเข้า  ลองดูโครงการรถไฟฟ้า เอย  รถไฟทางคู่เอย  มอเตอร์เวย์ เอย  อะไรเป็นชิ้นเป็นอันบ้าง  ...มันทำไม่ได้  

     รัฐกู้เงินได้ไหม?  รัฐมีหนี้สิน  43/100ต่อ gdp  เมื่อสมัยรัฐบาลที่แล้ว....เมื่อเศรษฐกิจไม่โต  แต่รัฐตั้งงบจากสมติฐานว่าฐานเงินโตขึ้น  และตั้งงบขาดดุล  สักสองแสนล้าน  เก็บภาษีพลาดเป้าไป แสนล้าน    ผล  แทนที่จะเป็นหนี้แค่ สองแสนล้าน  ก็กลายเป็น สามแสนล้าน  ยอดหนี้สินนี้  เข้าไปกดดันหนี้สินให้เพิ่มขึ้น  ยิ่งหาก gdp ติดลบ   หนี้สิน/ gdp  จะเพิ่มโดยอัตโนมัติ  ทั้ง ๆที่ไม่กู้เพิ่ม......ดังนั้นมันก็เป็นภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไปทุกระดับ..... 

     ตอนนี้ผมได้แต่แนะนำคนที่รู้จักให้ประหยัด  มีน้อยใช้น้อย  มีมากก็ใช้น้อย  เก็บให้เยอะ   กว่าภาวะเช่นนี้จะกลับมาดีขึ้นคิดว่าอีกนาน ไม่น้อยกว่า 5 ปี   ครับ

     ****ผมอาจจะมองโหดไป  แต่เก็บไม่เสียหลาย  เก็บไปเถอะเงิน  ไม่เน่าไม่เสีย......ผมเริ่มเก็บจริง ๆ จัง ๆ ตั้งแต่ปี 47.......ตั้งแต่เมืองไทยเริ่มวุ่นวาย...***

 เรียน  พีสงคราม

            ผมเป็นคนหนึ่งที่ใช้รถติดแก๊ซ ขออนุญาตเรียนถามพี่ดังนี้

              1 ที่พี่ว่าจมูกไวหมายถึงการดมกลิ่นแกซ ใช่ไหม ผมใช้วิธีการเอาฟองน้ำใส่สบู่ให้เป็นฟองแล้วไปเชคตามรอยต่อท่อยางดูว่ารั่วหรือไม่เป็นวิธีการที่ถูกต้องหรือไม่ หรือต้องใช้เครื่องมืออย่างไร  และท่อแรงดันสูงที่ออกจากหม้อต้มมาที่หัวฉีดแกซมีอายุการใช้งานเท่าไรครับ (ผมเคยเปลี่ยนแต่สายแรงดันต่ำเมื่อติดแกซได้ 1 ปี)

              2 สถานการข่าวว่ารัฐจะขึ้นภาษีแกซแอลพีจี พี่คิดว่าจะมีผลด้านจิตวิทยากับผู้ที่ใช้รถที่ติดแกซ จะขายรถทิ้งออกมาาตลาดรถมือสองมากำไหมครับ พอดีผมกำลังต้องการติดแกซ เช่น คัมรี หรือแอคคอร์ด อยู่พอดี ราคาจะลดลงมากไหมครับ (ขอความคิดเห็นสถานการตลาดรถมือสองด้วยครับ)

 รถทุกรุ่นติดได้  ไม่มีปัญหา  ส่วนทนแค่ไหน  อยู่ที่การใช้และจังหวะทีติดด้วยหากเป็นรถที่บ่าวาล์วอ่อน  เมื่อทำฝาสูบ เปลี่ยนเป็นรุ่นแข็งก็หมดปัญหาเช่นกัน

   ข้อระวังในการติด  มี 2 เรื่อง

        1.  อู่ที่ติด  มีฝีมือหรือไม่  หากเจออู่แย่  คุณจะเสียความรู้สีก  และวิ่งเข้า - ออกอู่บ่อย ๆ  เจออู่ดี  ติดเสร็จ  วิ่ง ปีสองปี   ถึงไล่เปลี่ยนอุปกรณ์แรงดันต่ำ  และซ่อมบำรุง

         2.  ผู้ที่ใช้  ควรศึกษาให้เข้าใจ ระบบการทำงานว่าระบบทำงานแบบไหน  อ่านไดอะแกรมออก  เวลามีปัญหา  จะได้พอรู้วิธีแก้ไขได้   ตลอดจนต้องจมูกไว...