ขอถามหน่อยครับรถรุ่นไหนปีไหนถึงจะเป็นรุ่นเก่าๆครับเพราะว่ารถผมปี2010

จะธรรมดา กึ่ง หรือสังเคราะห์แท้ ผมก็ใช้ที่หมื่นกม.ทังนั้น ถ้าผมจำไม่ผิดน้ำมันตั้งแต่เกรด API CF4 ขึ้นมาหรือตั้งแต่ปี 1994 นี่แหละทุกชนิดล้วนมีอายุใช้งานได้เกินหมื่น กม. แต่ที่สังเกตุน้ำมันบางยี่ห้อพอสัก 8000 ขึ้นก็เริ่มอืดและเสียงดังแล้ว

ขึ้นอยู่กับเครื่องยนต์ด้วยครับ ต่อให้คุณใช้ สังเคราะห์ 100% (Fully Synthetic) กับเครื่องยนต์รุ่นเก่า ก็ต้องเปลี่ยนบ่อยกว่า เพราะมลพิษและเขม่าเยอะกว่า น้ำมันสกปรกและเสื่อมสภาพเร็วกว่าครับ ส่วนรุ่นใหม่ๆ แค่กึ่ง (Semi Synthethic) ก็ใช้ได้ 10,000-20,000 กม.แล้วครับ

น้ำมันเครื่องในศูนย์ก็เท่าเทียมกับน้ำมันนอกศูนย์เพราะบริษัทถยนต์ทุกยี่ห้อ จ้างบริษัทน้ำมันเป็นผู้ผลิตน้ำมันเครื่องให้ตัวเองทั้งสิ้น และใช้มาตราฐานที่ถูกกำหนดโดย มอก.

 ถามแบบไม่รู้นะครับ  ผมเอาอีซูสุ เปลี่ยนน้ำมันเครื่องที่ศูนย์  เค้านัดอีกที 10,000 กม. น้ำมันเครื่องที่ศูนย์มันต่างกะน้ำมันเครื่องข้างนอกยังไงครับ

 ผมเชื่อเอาเองเป็นการส่วนตัวว่า มุมมองและความเห็นที่แตกต่างหรือแม้แต่ถึงกับขัดแย้งบางจุดบางเรื่อง เป็นเรื่องดีที่ผู้ไม่รู้จะได้มีแง่มุมเรียนรู้หลากหลายยิ่งขึ้นไป ถ้าเรื่องระดับประเทศได้แง่มุมให้ชาวบ้านรู้เรื่องทั่วถึงและเข้าใจได้ง่ายง่ายแบบนี้บ้าง.. คงดี

ขออนุญาตออกความเห็นต่างนิดเดียวครับว่า ผมยอมเสียตังค์มากกว่าเพราะเหตุผลเดียวคือ ศูนย์รับผิดชอบด้วยความจริงและเชื่อได้ว่าซื่อตรงต่อลูกค้ามากกว่า ผมเองก็ขึ้นรถได้เป็นสตาร์ทออกรถ.. ไม่ขอโต้แย้งครับ ... ๕๕๕ เอิ๊ก

น้ำมันเครื่องเกรดกึ่งสังเคราะห์ในบ้านเรานั้น มันไม่มีข้อกำหนดทางกฏหมายที่จะต้องระบุให้ชัดเจนว่าในน้ำมันหนึ่งลิตรนั้น มีส่วนผสมของน้ำมันพื้นฐานร้อยละเท่าไรและน้ำมันเครื่องสังเคราะห์ร้อยละเท่าไร จึงเป็นต้นเหตุให้เกิดความสับสนว่าจะให้น้ำมันตัวนี้มีอายุการใช้งานเท่าไรดีตามไปด้วย ด้วยเหตุผลดังกล่าว ทางวิศวกรจึงแนะนำว่าเพื่อตัดปัญหาการโต้เถียง ให้กำหนดอายุการใช้งานของน้ำมันเครื่องกึ่งสังเคราะห์ไว้ที่ 5000 กม.เท่ากับน้ำมเนครื่องธรรมดา เพราะการทำเช่นนั้นก็เท่ากับว่าผู้ใช้รถเปลี่ยนน้ำมันเครื่องเร็วขึ้นก่อนกำหนดที่ตัวน้ำมันเครื่องจะหมทดสภาพ ซึ่งมันก็เป็นข้อดีของรถเองด้วย วิธีการที่จะเปลี่ยนน้ำมันเครื่องตามวิธีของคุณชวลิตนั้น มันทำได้ถ้าเจ้าของรถเป็นคนชั่งสังเกตุและเข้าใจเรื่องรถพอสมควร แต่บ้านเรานั้น มีแต่คนขับรถประเภทหยิบกุญแจได้ก็สตาร์ทไปแล้ว แทบจะไม่เอาใจใส่อะไรกันแทบทั้งสิ้น รถจอดตายกลางถนนเมื่อไร นั่นแหละค่อยลากพาไปหาช่าง วิทยุก็ติดรถมันก็ติดกันแบบเลิศประเสริฐศรี เปิดวิทยุดังจนเผื่อชาวบ้านร้านตลาดให้ได้ยินกันทั่วๆ ทั้งๆที่คนที่เข้าใจการใช้งานรถจะทราบดีว่า บางครั้งควรที่จะปิดวิทยุให้เบาหรือไม่ก็ปิดไปเลยแล้วทดลองฟังเสียงการทำงานของรถว่ามีเสียงผิดปรกติอะไรไหม เพราะเสียงเป็นสัญญาณแรกของการเตือนว่าปัญหากำลังมาเยือนซึ่งจะต้องทำการแก้ไขก่อนที่จะเสียหายไปมากกว่านี้ รถรุ่นใหม่นั้น ในช่วงระยะเวลาหนึ่งถึงห้าปีนั้น สำหรับผม ยังจำเป็นอย่างมากที่จะต้องพึ่งศูนย์บริการอย่างน้อยปีละครั้ง เพราะการที่จะให้ช่างข้างถนนทำการซ่อมแซมแบบงูๆปลาๆนั้น เป็นไปได้น้อยมาก ระบบอีเล็คโทรนิดสมัยใหม่จะต้องใช้เครื่องมือพิเศษที่อู่ของบริษัทเท่านั้นจึงจะทำการตรวจสอบหาข้อบกพร่องได้ ดังนั้น ในช่วง 11 เดือนที่คุณใช้งาน จะเอารถไปเปลี่ยนของเหลวหรือบริการตามอู่ทั่วไปเพื่อลดค่าใช้จ่าย ผมเห็นด้วย แต่ถ้าจะทิ้งอู่ใหญ่ไปเลยแล้วพึ่งแต่อู่ข้างนอก ผมไม่อยากแนะนำให้ทำเช่นนั้นครับ ผมไม่ได้พูดว่าช่างศูนย์ฯจะวิเศษหรือเป็นเทวดา เพราะมีหลายต่อหลายกรณีที่แนะนำเลยว่าควรเข้าบริษัทหรือศูนย์ใหญ่ เพราะคนที่เชี่ยวชาญอยู่ที่นั่นและมีเครื่องมือในการดูแลรักษาพร้อมให้การแก้ไขปัญหาตลอดเวลา ซึ่งเปรียบเสมือนเวลาที่คุณหรือญาติพี่น้องของคุณมีการป่วยแบบอาการหนัก ต้องอาศัยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ถ้าแพทย์เห็นว่าอาการคนไข้หนักและต้องการผู้เชี่ยวชาญ เขาจะแนะนำให้ย้ายผู้ป่วยมารักษาที่รพ. ศิริราช รพ. จุฬา และ รพ. รามา เพราะทั้งสามแห่งนี้เป็นรพ. ที่มีแพทย์ระดับอาจารย์ทั้งสิ้นและมีเครื่องมือราคาแพงที่รพ. ทั่วไปและ รพ. เอกชนชั้นดีไม่สามารถจัดซื้อเข้ามาได้ ในขณะเดียวกัน รพ. แพทย์เหล่านี้ แพทย์จะมีชั่วโมงการรักาาที่สูงเพราะมีปริมาณคนไข้ที่เข้ามารักษาจำนวนมาก ทำให้แพทย์ที่ประจำอยู่มีความสามารถและวิเคราะห์แก้ปัญหาให้ผู้ป่วยได้อย่างรวดเร็วและถูกวิธี อธิบายแบบนี้คงจะเข้าใจแล้วนะครับว่ารถเรามีอาการขนาดไหนจึงจะให้ใครรักษา  

 ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาให้ความรู้.. มีทั้งเรื่องที่ผมเข้าใจถูกแล้วและยังคลาดเคลื่อน.. ผมเข้าใจได้ว่าศูนย์ต้องมีรายได้จากการให้บริการ นอกจากความสุภาพของเจ้าหน้าที่ ความรวดเร็วถูกต้องในการแก่ไขปัญหาแล้ว ในฐานะลูกค้าเรายังต้องการความรู้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องเพื่อการตัดสินใจเลือกชนิดของการับบริการที่พอเหมาะพอสมกับตัวลูกค้าเองอีกด้วย เพราะถ้าเราไว้ใจเขาได้เสียอย่างเดียว ไม่ต้องมีแอร์ กาแฟฟรี ผมก็ยอม

 จากที่ผมศึกษาเรื่องนี้มาพอควร น้ำมันเครื่องแต่ละยี่ห้อมีคุณสมบัติแตกต่างกันไป บางยี่ห้อดีในช่วงต้น บางยี่ห้อดีสม่ำเสมอ บางยี่ห้อใช้ทนจนลืมก็มี ในต่างประเทศบางประเทศไม่ได้ใช้ระยะทางเป็นตัวกำหนดระยะการถ่ายน้ำมันเครื่องแต่ใ้ช้นับชั่วโมงเอา ดังนั้นถ้าคุณเป็นคนใช้รถมากและขับทางไกลหรือในพื้นที่ ๆ รถไม่ค่อยจะติดการวัดระยะทางได้ตามที่คุณคนว่างวันอาทิตย์กล่าวไว้ถูกต้องที่สุดครับ แต่ตรงกันข้ามถ้าคุณใช้รถน้อยและวิ่งในพื้นที่กรุงเทพปริมณฑล โดยเฉพาะสมุทรปราการบ้านผมอันนี้ต้องนับเดือนเอา คือ 6 เดือนต้องเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องครับ อีกอย่างหนึ่งถ้าคุณเป็นคนช่างสังเกตุ เมื่อน้ำมันเครื่องเริ่มเสื่อมสภาพคุณจะสัมผัสได้ว่าอัตราเร่งมันมาไม่เต็มหรือพูดง่าย ๆ ว่าอืดขึ้น 

ผมใช้รถมากพอสมควร เติมSemi เช่นกัน ช่างบอก 7500 กม. ผมเลยลองลากจะไปให้ถึงหมื่นโล ลากไปได้เพียง 9พันโล ก็รู้สึกแล้วว่าเครื่องอืด

วันนี้ก็เลยเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่อง ลองเหยียบเร่งแซงดู แหมมันเร่งได้ทันใจจิง ๆ ผมแนะนำว่าลองใส่ดูแล้ววิ่งดู ถ้าเกิน 5000 แล้วรถยังไม่อืด ก็วิ่งไปให้ถึง 7500 แล้วเปลี่ยน แต่ถ้ายี่้ห้อนั้นที่เปลี่ยนไปวิ่งไป5000 แล้วรู้สึกว่ารถอืดแล้วก็เปลี่ยนที่ 5000 ครับ  

 คือช่างได้รับการอบรมมาเช่นนั้นครับ รวมทั้งผมเช่นกัน และเพื่อการพัฒนาการขายอะหลั่ยต่างๆก็ต้องนำเสนอตามนโยบายแต่ละที่ หากแต่ลูกค้าสามารถปรับเปลี่ยนตามลักษณะการใช้งานได้ให้เหมาะสมครับ

1. น้ำมันเครื่องกึ่งสังเคราะห์ทุกยี่ห้อมีคุณสมบัติเท่าเทียมกัน 2. อายุการใช้งานของน้ำมันเครื่องกึ่งสังเคราะห์ที่ใช้ในรถดีเซลไม่ว่าจะเป็นรถในระบบ Swirl chamber, Direct injection หรือ Commonrail ในปัจจุบันทุกรุ่นสามารถใฃ้งานได้ 7,500 กม.ต่อการเปลี่ยนต่อครั้ง ถ้าเป็นน้ำมันเครื่องสังเคราะห์จะใช้งานได้ครั้งละไม่เกิน 10,000 กม. และถ้าเป็นน้ำมันเครื่องเกรดธรรมดาจะใช้ได้ที่ 5,000 กม ต่อการเปลี่ยนแต่ละครั้ง ไล่เป็นรายละเอียดแบบนี้ ทางคุณน่าจะเข้าใจได้ง่ายขึ้นนะครับ