เนื่องจากว่า ไม่รู้เรื่องรถเลย อยู่บ้านนอก ซ่อมแต่เกวียน และจักรยาน เรียนจบ(สายบริหาร) มาทำงาน รถยนต์ กลายเป็นปัจจัยที่ 5 ทันที อยากมีรถ (เก็บเงินได้พอมีซื้อ ป้ายแดง) แต่เสียดายเงิน ไปซื้อมือสอง(เติมน้ำมันยังไม่ถูกช่องเลย) จากคนรู้จัก ขับไปขับมา เสียค่าซ่อมมากกว่าค่าตัวรถ แถมยังถูกช่างเถอะที่หากินตามถนน ฟันไปอีก เป็นหมื่น ในช่วงเทศกาลนี้แหละตัวดีนัก ผบท สวดยับ ตั้งแต่บัดนั้นมา เปลียนความคิด เป็นป้ายแดง ตลอด

ส่วนเพื่อนที่เรียนจบช่างกล สมัยนั้น ได้ทำงานใน รัฐวิสาหกิจ ใหญ่ ได้เงินเดือนดี โปนัสเยอะ เงินก็มี กลับไม่เคยซื้อรถป้ายแดง ส่วนใหญ่ ไปหาซื้อรถมือสอง แล้วนำมาสร้างประกอบใหม่ บางคันเอาป้ายแดงไปแลกมันยังไม่เอาเลย (นี่คือพวกช่างกล) รถช่าง ไม่สวย แต่ประสิทธิภาพมากล้นจริง ๆ

จึงสรุปกับตัวเอง ว่า หากคิดจะใช้อรถมือสอง ต้องมีความรู้เรืองรถบ้างพอสมควร ไม่งั้น ซื้อรถมาไว้ 5 ค้น ยังไม่ถึงล้าน แต่ขับไปไหนทีไรเสียทุกคัน อย่างนี้ก็ไม่ไหว....เดินทางไกลแต่ละครั้ง ต้องเผิ่อใจไว้ตลอด...

ส่วนผมมีหลักว่า อะไรเสียให้รีบซ่อม ชิ้นส่วนที่เปลี่ยนยากๆ ใช้นานๆ ถ้าเปลี่ยนของแท้ได้ให้เอาแท้ไปเลย ไม่เคยคิดถอยป้ายแดงเหมือนกันครับ เพราะผมว่าถ้าดูแลเป็นแล้วมือสองที่รู้ประวัติ น่าใช้ และประหยัดตังค์ได้ไม่น้อยเลย(ต้องดูแลรถเป็นด้วยนะ)

แต่สุดท้ายท่าน ผบ. ก็สั่งใช้เสบียงสำรองของกองทัพ ถอยป้ายแดงออกมาจนได้ครับ แหะๆ ก็ดีครับ สบายใจไปอีกแบบนึง

กำลังหา บี 13 จะวาง เอส อาร์ 20 ผูกโบ ไม่รู้รถรับไหวมั้ย ราคาน่าสนมาก ตอนนี้เจ็ดหมื่น อายุเท่ากัน แต่ ถูกกว่าอีคาร์เป็นเท่า