ผมคิดว่าควรปลูกฝังตั้งแต่ยังเด็กจะดีที่สุด อย่างกรณีของผม ซึ่งผมเองไม่มีลูกแต่ผมมีหลาน จนป่านนี้ก็20 ปีแล้วจะจบ อยู่แล้ว ทุกครั้งที่เค้านั่งรถ ขึ้นรถไม่ว่าจะนั่งหน้าหรือหลัง เค้าจะคาดเข็มขัดทันที โดยไม่ต้องบอก และแม่ผมเองก็ 75 แล้วขึ้นนั่งก็คาดทันทีเช่นกัน ส่วนมารยาทตามท้องถนน ตั้งแต่ยังเด็กผมก็จะบอกและแนะเค้าตลอด และเค้าก็จะถามทันที ข้อนี้ผมคิดว่าถ้าหากเราปลูกฝังกันจริงๆ ไม่ถึง 50 ปี ก็เห็นความเปลี่ยนแปลงครับ แต่เราต้องทำให้เค้าเห็นเป็นตัวอย่างที่ดีเสมอด้วยนะครับ

ผมว่าน่าจะสัก 50 ปี

มีคำถาม

ท่านคิดว่าประเทศไทยต้องใช้เวลานานอีกกี่ทศวรรษกว่าประชากรผู้ขับยานพาหนะจะสามารถพัฒนาได้ระดับความมีวินัยเทียบเท่าสิ่งที่เราเห็นในประเทศญี่ปุ่น และในยุโรปหลายๆประเทศ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความเห็นครับ

ทุกวันนี้ จะหยุดรถทั้งทีต้องมองข้างหลังก่อนและประเมินด้วยว่ารถมันพุ่งมาเร็วมากมั้ยถ้าใช่ระวังว่ามันอาจจะชนหรือมันไม่เบรก คนที่ปฏิบัติตามกฏต้องระวังอย่างมาก หยุดรถหลังเส้นแท้ๆมันยังบีบแตรไล่เพื่อมันจะขยับไปอยู่ข้างหน้า หรือเตรียมฝ่าสัญญาณไฟแดง คนเช่นนี้ผมมักจะให้ไป ไม่จะได้ไปที่มันชอบๆเร็วๆ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ผมเคยข้ามทางม้าลาย ตรงข้ามร้าน มนนมสดที่ ศาลาว่าการนั่นแหละ รถสัญญาณไฟเพื่อข้าม แต่ต้องมองดูด้วยว่ารถมันจะหยุดให้มั้ย และก็เกือบได้ตะบันหน้าคนขับรถยนต์ มันไม่หยุดรถไอ้เราก็ชี้มือให้มันดูสัญญาณไฟแดงของมันเราคนข้ามไฟเขียวมันยังตระโกนมาว่าเราเสียอีก คนเราสมัยนี้ ไร้น้ำใจกันมาก ผมเองจะยึดถือและปฏิบัติเสมอ ถ้าเห็นคนข้ามเราต้องระวังและถ้าหยุดได้จะหยุดและให้สัญญาณรถที่ตามมาเสมอ หรือไม่เลื่อนไหลไปปิ่ดช่องทางเค้า บางคันที่เราเห็น มันไปไม่ได้แต่ก็ยังกั๊ก ...โทษทีนะครับแค่บ่นๆๆ

ประเทศไทยให้ความสำคัญแก่รถมากกว่าคนข้ามถนนมั้ง ดูอย่างเส้นทางม้าลายผมว่าน่าจะใช้สีเหลืองแทนสีขาวแบบเดิมนะเพราะสีเหลืองคือสัญลักษณ์เตือน  แต่เส้นทะแยงที่ห้ามจอดเพื่อให้รถเข้า-ออก อาคารกลับใช้สีเหลืองมันเป็นสื่อให้เห็นถึงการให้ความสำคัญแก่รถมากกว่าหรือไม่