อาจารย์ไม่ต้องห่วงครับ ยังคงฟัง-ซื้อหนังสือ เช่นเดิม หนทาง-วัดความดีของคนครับ

เพียงแต่,,,,,,,รู้สึกว่า บ้านนี้เมืองนี้มีคนไม่รู้ร้อน-นอนหนาวเยอะขึ้นทุกวันครับ

..........ทานอาหารอร่อยๆ ในสวนสัตว์ ชมพระที่นั่งอนันตฯ........

.........ฟังเสียงสรรพสัตว์ ในเขาดิน กู่ร้องบอกข่าวสารต่อกัน.......

.........ก็เสพสุข ได้อีกวันแล้ว..................

........เฮ้ออออออออออออ

.......สุขจัง

........

จะเห็นได้ว่าผมแนะนำเพียงแค่ไม่เสพข่าวสารที่ไม่มีการกรอง  หรือเสพแล้วตรองก่อนเชื่อ  แต่ผมไม่ได้บอกว่าให้เพิกเฉยต่อบ้านเมือง  การช่วยกันรักษาบ้านเมือง  กับการเกาะติดข่าวสารนั้นต่างกันมาก  เพราะข่าวสารที่เราเห็นเราเสพนั้น  ใครจะบอกได้ว่าข่าวใดจริงข่าวใดเท็จ หรือข่าวใดมีผลประโยชน์ของใครแอบแฝง  ผมรักบ้านเมือง  ผมไม่ต้องการให้ใครหน้าไหนมาทำลายหรือทำร้ายบ้านเมือง  คนที่ฟังรายการวิทยุซึ่งผมจัดจะรู้ดีว่า  ผมไม่มีฝ่าย  ผมไม่มีพวก  ผมโดนทั้งสองฝ่ายสามฝ่ายด่าผมตลอด  แต่ผมไม่สน  ไม่ว่าใครขึ้นมาเป็นรัฐบาล  ต่างก็อยากให้รายการผมหายไปทั้งนั้น  ไม่ว่าใครขึ้นมาเป็นรัฐบาล   รายการของผมก็อยู่ยากทั้งนั้น  สิ่งที่ผมแนะนำคือ  เสพข่าวสารช้าๆลงหน่อย  เหมือนกับแนะนำว่าให้เคี้ยวข้าวช้าๆก่อนกลืน  จะได้รสชาติของอาหารเต็มที่  อาหารย่อยง่ายท้องไม่อืดไงครับ

"ความสุขยิ่งกว่าความสงบเป็นไม่มี"

อาจารย์ครับ แล้วความรับผิดชอบ ชั่วดีต่อบ้านเมืองล่ะครับ

แล้วเราๆที่เฉยเมยต่อสิ่งที่เลวร้าย ที่จะเกิดขึ้น ต่อบ้านต่อเมืองล่ะครับ

บ้านนี้เมืองนี้ จะเดินไปอย่างไร คนผิดยังแหกปากจะเผาบ้านล้างเมือง

ก็แค่บ่นให้ฟังครับ แค่บ่นจริงๆ

ปัจจุบันทำอะไรต้องแข่งขัน โดยเฉพาะภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน อะไรที่ได้มาจะต้องจ่ายเป็นเงินทั้งนั้น  ทุกวันต้องหาเงินตัวเป็นเกลียว บางครั้งไม่รู้ว่าความสุขมันอยู่ตรงไหน  กลับมาบ้านหากใครมีสามีภรรยาดี ลูกไม่เกเรก็ชื่นใจหน่อย  เรื่องของเรื่องคือเราต้องยอมรับมันว่าเป็นเรื่องปกติในการดำเนินชีวิตของเรา  เรามีทุกข์มากอยู่แล้ว  อย่าไปคิดปรุงแต่งให้มากคิดไปก็เป็นโทษกับตัวเองครับ   หลักการดำเนินชีวิตของผมที่ผมทำแล้วไม่รู้สึกว่าทุข์มากกว่าเดิมคือ

  1.  เสพข่าสารให้น้อยลง  ดูหนังดูละครให้มากขึ้น  ข่าวพวกการเมืองอ่านดูให้น้อยลงหน่อย

  2.  อันนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้าครับ  ให้มีสติรู้ทันอาการของใจ   คืออะไรที่ผ่านเข้ามาก็ให้สักแต่รู้เท่านั้น เช่นเราโกรธ ก็ให้รีบให้รู้สึกตัวว่าเรากำลังโกรธแล้วก็ละไปเสียอย่าไปยึดมาไว้ ถ้าเรายึดมันไว้ หรือปรุงแต่งต่อไปจะกลายเป็นคสามอาฆาตพยาบาตไป  เรานั่นแหละจะทุกข์ หรือเราสุขหรือรู้สึกพอใจก็อย่าไปยึดไว้  ถ้าเรายึดไว้ถ้าเกิดเหตุการณ์นั้นอีกจะเกิดการเปรียบเทียบถ้าได้ไม่เหมือนเดิมหรือได้ไม่เท่าเิดิมก็จะเกิดทุกข์  เป็นต้น

  3.  อย่าวิตกกังวลกันเรื่่องที่ยังไม่เกิด  คนเรามักวิตกกังวนกับเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น  ผมว่า  เรื่องที่เราวิตกกังวลเกิดขึ้นจริงๆ กับเราไม่เกินร้อยละ 1 เท่านั้น  นอกนั้นเราคิดปรุงแต่งไปเอง

   4  ทุกคนมีกรรมเป็นของตนเอง  เขาทำอะไรที่ชัว ไม่ดีใ  ก็เฉยเสียบ้าง  เขาทำไม่ดีกรรมก็เป็นของเขาเอง  บางที กรรมของเขาเราไปยุ่งก็จะเป็นกรรมของเรา

    5 พยายามทำปัจจุบันให้มีความสุขมากเท่าที่จะเป็นไปได้    ทุกสัปดาห์ต้องมีกิจกรรมกับครับครัวมีตังหน่อยก็ไปเที่ยว เงินน้อยก็เที่ยวใกล้  ไม่มีค่น้ำมัน ก็ทำกับข้าวกินกันในครอบครัวรวมญาติพ่อแม่พี่น้อง  พ่อแม่สำคัญมาก  ถ้าแยกครอบครัวออกมาแล้ว ก็หมั่นไปเยี่ยมหรือหาอะไรไปฝากท่านบ่อยๆแล้วอย่าลืมพากลูกๆ ไปด้วยละ   ท่านจะมีความสุขแล้วเราจะมีความสุขขึ้นอีกมาก  ต่อไปเราแก่ลูกหลานจะได้มาหาเราบ้าง

ที่ว่ามาใช่ว่าผมจะทำได้หมดนะครับ  แต่พยายามทำเท่าที่ทำได้ครับ  ถ้าท่านใดจะเอาไปทำตามแล้วมีความสุขก็ขออนุโมทนาด้วยครับ   

เมื่อก่อนผมอ่านข่าวทุกข่าวอย่างละเอียด  บางข่าวอ่านแล้วทำให้วิตกกังวลและเครียดไปกับมัน จริงอย่างอาจารย์ว่าเมื่อเวลาผ่านไปมามองย้อนหลังจึงคิดได้ว่าบางครั้งเราควรปล่อยวางบ้าง  ระยะหลังบางวันเห็นพาดหัวข่าวเครียดๆผมจะเปิดผ่านอ่านแต่ข่าวบันเทิง สันทนาการ สุขภาพ  ท่องเที่ยวฯ ไปเลยครับ

เอ...ผมชอบดูนะครับข่าว โดยเฉพาะข่าวการเมืองแล้วก็ดูหมดทั้งเหลืองทั้งแดง แต่ผมดูแบบจบตรงนั้นไม่เอามาคิดต่อ เข้าทำนองดูแบบฟังเขาด่ากันเล่นเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา เอ็งแย่อย่างนั้น ข้าดีอย่างนี้ เออ...ฟังเขาด่ากันเล่นก็สนุกดีเหมือนกันนะครับ