วันก่อนผู้โดยสารญี่ปุ่นขึ้นเครื่องการบินไทยไปกรุงเดลีประเทศอินเดีย คุณป้าท่านนั้นติดตามสามีไปช่วยงานที่อินเดีย คุณป้าได้คุยกับผม...พูดถึงเหตุการณ์ที่ญี่ปุ่น มีคำพูดหลายๆคำที่ประทับใจผม คุณป้าไม่พูดยกหางตัวเองเหมือนคนในบางประเทศ ไม่พูดถึงความดีที่คนญี่ปุ่นไม่ขโมยของในยามคับขัน ไม่พูดถึงระเบียบวินัยและสำนึกที่ดี(ทั้งๆที่เป็นนิสัยของคนญี่ปุ่น) แต่เขากลับพูดว่า"ต้องขอโทษหลายๆประเทศในโลก...ถ้าผลิตภัณฑ์ต่างๆจากญี่ปุ่น รวมทั้งอะไหล่รถยนต์ ต้องมาถึงช้า...แต่พวกเราสัญญาว่าจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมให้เร็วที่สุด" โดนทั้งแผ่นดินไหว ทั้งสึนามิ ตายหมื่นกว่า สูญหายอีกหมื่นกว่า ทรัพย์สินพังยับ มีเรื่องรังสีอีก แต่เขายังบอกว่า"ขอโทษ" ผมเห็นคนมาหลายชาติ เพราะต้องสัมผัสกับผู้โดยสารมากมาย มีคนอีกในหลายๆประเทศ มาขึ้นเครื่องช้า เพราะแถวตีตราพาสปอร์ตยาวมากในช่วงเวลาเร่งด่วน บางคนมาระบายด่าใส่ผม(ทั้งๆที่งานตีตราพาสปอร์ตไม่เกี่ยวกับการบินไทย) บางคนบอกกว่าแถวยาวมาก ด่าด่าด่า....แต่...ในมือถือถุง duty free ทั้งสองมือ...บางคนเช็คอินก่อนชาวบ้านเป็นชั่วโมง แต่มาด่ากลบเกลื่อนว่าแถวตีตราพาสปอร์ตยาวๆๆ...ผมเช็คในคอมก็รู้แล้วว่าเขาเช็คอินรับบัตรที่นั่งมานานกว่าคนที่เขามาถึงนั่งในเครื่องแล้วซะอีก มีหลายๆเที่ยวบิน ที่คนเช็คอินคนสุดท้ายที่เราเรียกว่า LMC (last minute check) กลับเข้ามาเร็วว่าผู้โดยสารที่เช็คอินเร็วซะอีก ในขณะที่บางชาติมาถึงช้า ...พูดแต่คำว่า"ขอโทษ" ตั้งแต่หน้าเคาร์เตอร์ยันประตูเครื่องบิน